Ένας πολίτης σήμερα, στις μέρες της δεκαετίας του 10 στην Ελλάδα – τις μέρες της φτωχοποίησης, και ιδίως αν πρόκειται για κάτοικο πόλης, ο οποίος επιβιώνει από την εργασία του, τη μόνη ίσως σημαντική αλλαγή που θα μπορούσε να υποστεί στην οικονομική του κατάσταση τη βλέπει στα μάτια των συμπολιτών του εκείνων, οι οποίοι καρτερικά περιμένουν, όπου διανέμονται, για ένα συσσίτιο. ....
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
Αλληλεγγύη, όχι Φιλανθρωπία (στις μέρες του μνημονίου και όχι μόνο).
Ένας πολίτης σήμερα, στις μέρες της δεκαετίας του 10 στην Ελλάδα – τις μέρες της φτωχοποίησης, και ιδίως αν πρόκειται για κάτοικο πόλης, ο οποίος επιβιώνει από την εργασία του, τη μόνη ίσως σημαντική αλλαγή που θα μπορούσε να υποστεί στην οικονομική του κατάσταση τη βλέπει στα μάτια των συμπολιτών του εκείνων, οι οποίοι καρτερικά περιμένουν, όπου διανέμονται, για ένα συσσίτιο. ....
ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ
γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη
Με λένε Μάνο είμαι 10 χρόνων και πιστεύω πως υπάρχεις. Όμως ο Θανάσης με τον Παναγιώτη και τον Κωνσταντίνο, οι κολλητοί μου δηλαδή, με κοροϊδεύουν και με λένε αφελή που πιστεύω σε τέτοιες σαχλαμάρες. Η μαμά όμως λέει πως όλοι μέσα μας σε κουβαλάμε γιαυτό και πρέπει να πιστεύουμε ότι υπάρχεις. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοεί η μαμά όμως την εμπιστεύομαι τυφλά.....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)