Mario de Andrade -Ένα υπέροχο κείμενο.

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής  απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα....

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΟΥΣ ΜΑΘΗΣΕΩΣ!

 Η παρούσα ανάρτηση,αποτελεί έκτακτη σφήνα στην καθημερινή πορεία του παρόντος ιστολογίου....
Και αυτό γιατί ,τελικά φαίνεται ότι ορισμένοι "γείτονες" στον χώρο μας ( και ευτυχώς όχι πολλοί),συγκεκριμένα ένας ,χρειάζεται συνεχή υπενθύμιση όσων αφορά στους κανόνες καλής γειτνίασης στην blogg-oγειτονιά μας.....

Αγρότης ψάχνει να δώσει μεροκάματο σε Ελληνικά χέρια.

γράφει ο Μανώλης Δημελλάς

“Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα με τα κουστούμια στις σακούλες, ξεκινούσαν, πήγαιναν δήθεν στο χωράφι, να απλώσουν την κουλούρα και καλά να ποτίσουν  το χωράφι, μα κατέληγαν στα κολομπαρά, σκορπούσαν τις επιδοτήσεις, τότε πέφτανε βροχή τα χιλιάρικα, μόνο για λίγα χάδια,λιμασμένοι, πάνω στα μπούτια των ξενόφερτων κοριτσιών, που πέφταν σαν καραβιές ολόκληρες και στην Καρδίτσα, όπως σε ολόκληρο το κάμπο”.....